Zwdn; 3

Hall & Oates klonk uit de speaker toen ze binnenkwam in de bar. “Man-eater”. Hij lachte haar toe, zelfverzekerd. Morgen zou hij een krasje op de achterkant van zijn dasspeld kunnen zetten. Naast alle andere. Het was zo makkelijk. Wat drinken, wat flirten, wat stoere verhalen over moeilijke landingen, een loze belofte over vliegen met zijn tweeen. Als ze net dronken genoeg was zou hij haar meenemen…

Ze voelde de koelte voor de eerste druppels uit. Een grijze muur van water kwam op haar af. Niets lekkerders als een tropische regenbui. Ze stond stil en spreidde haar armen, sloot haar ogen en deed het hoofd in de nek. Verkoelend water, wassend water spoelde alles weg. Het was een nieuw begin. Ze begon weer te lopen terwijl de regen minder werd. Haar shirt plakte aan haar lichaam, schoenen sopten zacht. Uit. Op blote voeten verder langs de waterlijn. Vrij tot ze in de verte een grijze gestalte zag.

4 Responses to “Zwdn; 3”

  1. Estrella Says:

    Wordt het niet eentonig, al die lof die ik je toezwaai?
    Wederom van een hoog genietgehalte!!

  2. MG Says:

    Dank je dank je! 😉 Ik doe gewoon een beetje ham en kaas erbij 😀 Fijn dat je het kan waarderen!!

  3. Estrella Says:

    Ik geniet ervan, vooral dóórgaan dus…

  4. MG Says:

    Deel 4 zit er aan te komen…. broed, broed 😀

Leave a Reply