Archive for maart, 2007

Apenstreek

zaterdag, maart 31st, 2007

De bavianen van het Dierenpark Emmen zijn geschrokken. Zo geschrokken dat ze met zijn allen op een kluitje zijn gaan zitten. Een kluitje op het apeneiland. Waarom weet niemand, maar vandaag drong het tot me door. Ze hebben natuurlijk het spotje gezien van “De Amersfoortse” waarin soortgenoten een verzekering aanprijzen. En iedereen, zelfs een baviaan uit Emmen, weet dat apen niet in Amersfoort zitten maar in Apeldoorn. De plaats waar u naar toe kunt bellen voor… juist! Een verzekering!! Het is natuurlijk een apenstreek om te adverteren met de grote attractie uit de stad van de conculega en het is wachten tot deze keihard terugslaat. Als baviaan uit Emmen heb je natuurlijk geen zin om daarbij betrokken te raken…

aapies

Het is een schandaal, een mensenstreek!
Met overlopers voor een halve banaan en een lege pindadop!!

Graffity

zaterdag, maart 31st, 2007

Ik was hier
en schreef mijn naam op kale muren
die voor altijd zouden blijven staan
zodat ik eeuwig zou blijven duren
mijn naam altijd bleef bestaan

Ik was hier
en schreef mijn naam op glas
zodat mensen die mij nooit kenden
zouden vragen wie ik was

Ik was hier
Ik schreef het heel gevat
zodat iedereen ’t zou zien, niemand mij vergat

Ik was hier
dat laat ik je nu weten

Ik was hier

Comfort-shopping

vrijdag, maart 30th, 2007

Goedvoel- of troostwinkelen:

“Star Wars, the best of PC”
Biefstukje
Osseworstje
Gourmet (bekakt en zonder t uitspreken) groenten

Da’s nog eens wat anders dan schoenen en een jurkje, dames! 🙂

Nog meer kleur…

vrijdag, maart 30th, 2007
Vloekt het een beetje bij rood?
(c) Ikke

Onderzoek

donderdag, maart 29th, 2007

Door de lange witte gangen volgde hij de borden naar een plek waar hij nog nooit geweest was. Stoelen rond een bruine tafel. Vitrines met voorwerpen die alleen maar een sinister doel konden hebben. Het was rustig en een enkele wachter bladerde door de veel te oude bladen. Auto’s, zeilschepen en golf. Hij melde zich bij een secretaresse en ging zitten. Op zijn afsprakenkaart had de naam van de arts gestaan, onduidelijk of het een meneer of mevrouw was. Hij hoopte dat het een man was…

Een mooie jonge vrouw liep door de gang. Rood haar, witte jas. Pieper in de zijzak. Waarom droegen artsen eigenlijk geen witte kleding behalve zo’n jas? Ze stopte bij de wachtkamer. Zijn naam. Hij slikte, dat had hij weer. Of hij meeging naar de behandelkamer. Verdoofd stond hij op en liep achter haar aan. “Het was gewoon wreed”, flitste het door zijn hoofd.

In de kamer legde ze uit dat ze arts-assistent was en of hij bezwaar had dat zij het onderzoek zou doen? Wat kon hij doen? “Ja”-zeggen was geen optie en met droge mond stemde hij toe. Voor haar was het toch routine, honderden zou ze al hebben gezien. Vakkundig en droog, zakelijk en geen gedoe. Dat moest hem ook lukken. Na de vragen kwam het kijken, liggen op de onderzoekstafel. Plastic handschoenen. Wanhopig staarde hij naar het plafond. Gefreubel. Groen is gras, groen is gras…. Velletje omlaag, velletje omhoog…vragen als in een droom beantwoorden….klinkertjes…omlaag, omhoog… Kinderhoofdjes, straten vol afgerukte kinderhoofdjes, het meest gruwelijke dat hij kon bedenken…Klaar…hij had het gered zonder dat hij zich hoefte te schamen.

“Nou, meneer, ik stel voor dat we een ‘volledige’ doen”. Hij knikte, allang blij dat zijn broek weer dicht zat. Het was een schrale troost toen ze vertelde dat niet zij maar de specialist het mes zou hanteren…

scalpel
(grote mensen klikkerdeklik)

(Aanleiding)

Muziek: Rammstein – “Rosenrot”

donderdag, maart 29th, 2007
https://www.youtube.com/watch?v=i6xg1f9A5dI