Zwdn 4

Ze dronk maar langzaam en hij was bang dat het vanavond niet ging lukken vanavond. Jammer, want ze was mooi. Hij bestelde zichzelf nog een whiskey, de laatste. Zij wilde niets meer en keek hem lachend aan. Het gaf hem hoop, misschien was de avond nog niet verloren. Hij klokte de drank naar binnen. Er kwam geen gloeiend gevoel meer. Ze wilde wandelen, op het strand, na de regen terwijl de warmte de frisheid weer verdreef. Opstaan en arm aanbieden. Ze accepteerde de arm en bood hem lichte steun terwijl ze naar buiten gingen, lachend om een loze grap.

De regen had hem doorweekt. De traan weggespoeld en zijn handen schoongewassen. Soms had je geluk. Soms had je veel geluk. Hij had haar zien staan voordat zij hem zag. Armen gespreid in de regen, genietend. Haar natte shirt kleefde tegen haar lichaam, ze zou zich kwetsbaar voelen wanneer ze hem zag. Mooi, voordeel. Vannacht ging toch nog langer duren!

Samen liepen ze naar de waterlijn, een beetje zwabberend, over het natte zand. De zwoele warmte was al weer terug en het water was warm aan haar voeten. Zwemmen? Ze trokken hun kleding uit. Ze zag dat de drank alleen invloed had gehad op zijn loopvermogen. Ze lachte, dat was eigenlijk toch het belangrijkste. Hij trok haar het water in, naar zich toe, wilde kussen. Buikdiep water. Ze draaide zich en gaf toe…en meer, alsof ze struikelde. Met de lippen op elkaar onder water. Verrukkelijke worsteling terwijl hij op wilde staan maar niet kon, uit balans, op zijn rug. Ze haalde adem en ging terug keek in de verbaasde open ogen. Een laatste kus terwijl hij wegdreef… vissenvoer.

2 Responses to “Zwdn 4”

  1. Estrella Says:

    Adembenemend…

  2. MG Says:

    🙂 vond hij ook 🙂

Leave a Reply