trein.jpg
(c) Xan

Een trein van gevoelens
dendert op mij af
Ik sta, recht in angst
ik wacht af

Welk deel zal mij het eerst raken?
Welk deel zal mijn breekbare botten van geluk
het eerst kraken?

Plots trekt iets mij uit zijn weg
te laat, een deel dat raakt
lichtjes, doch het effect is hard
Slechts gekneusd ben ik
maar in gedachten geplet

MG 1 november 1983

5 Responses to “”

  1. Xan Says:

    Toen al wist hij diepe indruk te maken met zijn woorden.
    De tijd heeft niets afgedaan aan de kracht van dit gedicht.

  2. Estrella Says:

    Zo denderend als de trein in het dichtsel op je afkomt, zo overweldigend komt je dichtsel hier aan…
    1983 en inderdaad zoals Xan zegt, totaal niets in kracht ingeboet.
    Ik lees je boekje vaak door lieve Stephen.
    Wat was jij toch een kunstenaar met woorden…
    ~X~

  3. Mirriam Says:

    😉 bedankt Xan en Estrella!

    Mooi he! Zo, maar gevonden in dozen op zolder…..

  4. Jan Says:

    Ahhh, nog zo’n bijzonder gevoelig epistel uit de goede jaren.
    De bijdrage van Xan maakt het deze keer weer ook tot een bijzonder geheel!

  5. Xan Says:

    Muisgrijs bracht me veel inspiratie..En nu nog.. 😉
    ( ik hoop dat de afbeelding zijn goedkeuring had kunnen wegdragen…;))

Leave a Reply