muisgrijs.nl

Er is een boek waaraan je al van ruime afstand kan zien wat voor boek het is. In verschillende maten, van handzaam tot niet te tillen. Wat het boek verraad zijn de kleuren van de omslag. Zwart, vaal rood of vaal groen. Soms met een gouden symbooltje, soms met een titel uit 1 woord.

Ik moest wachten en terwijl ik een kopje thee haalde zag ik het liggen. Op een hoekje van de tafel zonder stoelen. Vaal rood. Ik liep met mijn thee naar de tafel. Parkeerde mijn kopje naast het boekje op de tafel en liep weer weg om een stoel te pakken. Terug, ging ik zitten met mijn thee. Net naast het vaal rode boekje. Het wachten zou nog wel een half uur duren.

Het boekje was van het handzame type, zo op te pakken, zo open te slaan. Ik dronk mijn thee en keek naar mijn mede wachtenden. Zou ik het boekje pakken? Zo maar, en op een willekeurige bladzij openslaan? Zoals “Het boek met antwoord op alle vragen”? Kijken welke wijsheid mij wachtte? Ik knabbelde wat aan het koekje bij de thee. Waarom niet? Waarom wel? Angst? Uitdaging?

De wachtende voor mij ging naar binnen. Ik stond op. Het boek bleef gesloten op het hoekje liggen… Ik was aan de beurt.

This entry was posted on maandag, oktober 30th, 2006 at 11:43 and is filed under Huh? . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.