Vlucht

Dit feest doet zoveel pijn
dat ik wens dat het snel later wordt

Dit feest zit zo vol met venijn
dat mijn geest zich in het diepe stort

Ik wil hier weg
hier ver vandaan
naar waar boterbloemen bloeien
naar gras en groen
naar water blauw
waar korenaren groeien

Ik wil liggen op de dijk
de schapen horen blaten
terwijl mijn mes een stokje kerft
Met een hond die zo maar blaft
naar de vogels in de verte
en ik luister hoe hun roep versterft

Het feest, er komt een einde aan
een laatste groet, tijd om te gaan
Ik hoef niet meer te blijven

2 Responses to “Vlucht”

  1. Xan Says:

    Ik hoop dat het waar is van de boterbloemen, en al het andere… 😉
    ( ben nog lang niet uitgelezen: de stukjes vallen op hun plaats )
    Wat heb je een geweldig document achtergelaten MG..!!

  2. Xan Says:

    Dat je niet kleurloos was blijkt uit het grijs dat achterblijft nu je er niet meer bent MG.
    ‘k mis je… 🙁

Leave a Reply