muisgrijs.nl

Wat ik van hem heb gelezen
ik vond er nooit wat aan
Nu wordt hij de hemel in geprezen
Wolkers die is heengegaan

Midden in de nacht
na wat hapjes van een boterham
“zo is het genoeg”
en dan voor altijd slapen gaan

“zo is het genoeg”
zijn dat geen mooie laatste woorden?

Circus

Mensen komt allen
om dit schouwspel te zien
regel uw kaartje zodat ik verdien
Ik beloof u spektakel
troggen vol bloed
U zult er van gruwen
rusteloos slapen
Ik waarschuw u goed

te

Sterven
als velen
liefst met heldenmoed
uit wanhoop geboren
toch deze groet
Als mijn lichaam dan stil is
net als mijn geest
treur dan niet lang, geniet van het feest

Mijn nokkels die bloeden
Mijn kaak die staat scheef
Mijn knie is kapot
Maar ik voel dat ik leef!

Ik sta dan wel wankel
heb bloed in mijn oog
het allerbelangrijkst:
mijn vuisten zijn hoog!

Ze luistert
maar ze hoort veel meer
als er niet gesproken wordt

In de stilte
In de aarzeling
vindt zij de open wonden

en doet daar dan een pleister op

Lieve Lief,

Dit is nu mijn laatste brief

Vier jaar heb ik je elke dag geschreven
nooit een brief meer terug gekregen

Elke dag de stille hoop
de wanhoop die mij bekroop
als de brievenbus niet klepperde

Zo’n vier jaar gelee beloofden wij ons eeuwige vakantieliefde
maar was ik vier jaar lang de enige die er over briefde

Jouw postbode, waarschijnlijk nu je vriend
heeft nu wel genoeg verdient

Dit is mijn laatste enveloppe dus
De groeten, jij ongelofelijke Hasseltse muts!!!

(oftewel: het leed dat postbode heet)

😆