Zaterdag, ik was er klaar voor!
Probleem: Stel je gaat naar een theaterconcert van Blof (met streepje) en het is werkelijk schitterend! Wat moet je dan nog zeggen? Dat er applaus was toen er werd gezegd dat er geen hits gespeeld zouden worden? Dat het publiek vervolgens wel volledig uit z’n bol ging toen dat op het eind toch gebeurde? Tsja… moeilijk dus.
Lekker zitten en genieten zo’n driekwart van het concert en van mij had het zo klein mogen blijven en misschien nog wel kleiner. Intiemer, minder hard. Ruimte gevend voor ontroering…
En toch wil ik niet klagen, wil ik niet zeuren. Het was gewoon super smullen!
Nu maar wachten op een mooie verzamelaar met alle “kleine” liedjes, “unplugged”… dat zou me wat zijn!
januari 30th, 2007 at 10:05
Ondanks je niet-klagen klinkt het als zijnde zeer genietbaar. Of is het juist dankzij…? 😉