Reis
Op de plek waar vier wegen vertrokken ging hij zitten om te rusten. De wind waaide zacht en draaide naar het oosten. Hij pakte brood en drinken en stalde het bedachtzaam voor zich uit voor hij een eerste hap nam. Het ene blad aan de wegwijzer schommelde zachtjes heen en weer zonder dat de wind er blijkbaar vat op had. Het opvallende licht veranderde de tekst per richting. Hierheen! Daarheen! Schreeuwend, bijna dwingend…
Terwijl hij langzaam zijn brood op at keek hij of het bord zou stoppen. Een richting aan zou geven als een balletje het cijfer bij roulette. Het bord draaide door. Niet veel later had hij zijn drinken op. Het was tijd om verder te gaan, tijd om zijn weg te vervolgen.
Hij stond op, zijn besluit genomen, en liep weg over het gras.